Büyük depremlerin kendilerinden daha küçük depremleri tetiklemesi Amerika’daki San Andreas Fayı, ülkemizdeki Kuzey Anadolu Fayı gibi faylarda daha önce belirlenmiş jeolojik bir olaydır. 12 Kasım 1999 Düzce depremi kendisinden üç ay önce oluşan Gölcük depremi tarafından tetiklenmişti. Öte yandan 26 Aralık 1939’da Erzincan’da gerçekleşen 7,9 büyüklüğündeki depremin batıda 20 Aralık 1942’de meydana gelen 7,1 şiddetindeki Erbaa-Niksar depremini, onun ise 26 Kasım 1943’de Tosya’daki 7,6 büyüklüğündeki depremi tetiklediği bilinmektedir. Son depremlerin ülkemizde yaşanan önceki depremlerden en önemli farkı ana ve tetiklenen iki deprem arasındaki sürenin 9 saat gibi kısa bir süre olmasıdır. Ek olarak, aynı bölgenin çok yakın zaman aralığı içinde iki büyük ve iki orta büyüklükte (6,6 ve 6,0) depremlerle sarsılması da ülkemiz tarihinde bir ilktir.

Erzincan depremi can kaybı açısından 20. yüzyılın depremleri arasında 8. sırayı almaktadır. Maraş merkezli depremlerde ise hayatını kaybeden kişi sayısı 49 bini aşmıştır. Bu çerçevede Maraş merkezli depremler 13,5 milyon nüfusun yaşadığı 11 ili kapsayan bir bölgede meydana gelmesi ve günümüz bina yönetmeliklerine aykırılıklar taşıyan çok katlı yapıları etkilemesi nedeniyle de Erzincan depreminden farklılıklar göstermektedir.

Dünya çapında meydana gelen doğal afetlerle karşılaştırıldığında da bu depremlerin büyüklüğü fark edilmektedir. Binlerce canın hayatına mal olmuş sismik olayların hiçbiri, Türkiye’deki depremler gibi yerin çok yakınında ve peş peşe meydana gelmemiştir.

Dünyada her yıl ortalama 10-18 adet 7-8 büyüklük aralığında deprem olmaktadır. 526 Antakya depreminden bu yana Türkiye tarihindeki en ölümcül sismik olay olan Kahramanmaraş merkezli depremler 21. yüzyılda oluşan en ölümcül depremler listesinde 2004 Endonezya, 2010 Haiti, 2008 Sichuan, 2005 Keşmir depremlerinin ardından beşinci sıradadır.